خانم! فرمایشی نداری؟
خانم! فرمایشی نداری؟
زن در کمالات مرد خیلی دخیل است. مرد هم همینطور. مرد و زن وظیفه واجب دارند نشاط همدیگر را حفظ کنند. زن وطیفه دارد وقتی شوهر به خانه میآید زبانش را از گلایه ببندد...
مرد هم وظیفه دارد وقتی به خانه میرود غصههای بیرونش را به داخل نبرد؛ همانجا دم در بریزد و دوباره فردا صبح جمع کند. مرد وقتی در میزند و میخواهد وارد شود باید عاشقانه وارد شود. زن هم باید عاشقانه مرد را بپذیرد. لازم نیست زن حوادث خانه را به مرد بگوید؛ قوری شکست، بشقاب شکست و...، اجناس مادی میشکند! بگذار استراحت کند.
چهار پنج روز دیگر به او بگو اگر یک وقت چشمت به قوری افتاد ظاهرا یک قوری لازم است. زن باید چشمش را از همچشمی با افراد ببندد نباید به مرد بگوید خانه خواهرم اینطور بود... دو تا انسان یکجور در عالم نیست روزیِ افراد هم متفاوت است. شما به جای اینکه با زندگی خواهرت هماهنگ شوی باید با زندگی شوهرت بسازی.
شما مردها هم از همچشمی بپرهیزید؛ نباید در خانه از زنهای دیگر تعریف کنید چون زن حساس است، احساس میکند شما نسبت به او دلسرد شدهاید و هیچ دردی برای زن بالاتر از این نیست. شما میخواهی برای خانمت تعریف کنی از حضرت مریم علیهاالسلام تعریف کن. شما فقط بگو قرآن چه آیات جالبی دارد میآیی بنشینیم با هم بخوانیم؟ شما از حضرت زهرا سلام الله علیها صحبت کن، اما به او نگو چرا هیچچیز تو مثل او نیست. هیچ چیز او نمیتواند مثل او بشود! شما وقتی میخواهی بیرون بروی دو کلمه به خانم بگو فرمایشی نداری؟
استاد شیخ حسین انصاریان